بعضی دوستی هارو
فقط باید باهاشون پارک و سینما بری که تنها نباشی
بعضیارو فقط باید باهاشون رفت مسافرت
چون خوش مشرب و
گرم ان
بعضیارو باید در حد سلام و احوال پرسی و خالی نبود صفحه
های مجازیت داشته باشی وخودتو ازشون سانسور کنی
بعضیا دورادور خوب و مهربونن اما وقتی نزدیکشون میشی با
چندین نقاب پشت صورتشون مواجه میشی
بعضیارو فقط باید بزاری به گوشه که خاک بخورن و هرزگاهی خاکشون رو از تن رفاقتتون بتکونی و یادشون بیاری هنوز
هستی ؛
.هنوز هستن
بعضیارو فقط باید نشست بهشون گوش کرد تا کلمه ها جمله ها
.و تجربه هاشون بشه آویزه ی گوش ات
اما بعضی رفیق ها خانواده ات میشن
ولایتت میشن
دولت و مردم ات میشن
همه ی کس و کارت میشن
میشن دین ات
میشن ایمانت
می آن که رفیق بی پولی و تنهایی و بدبختیت باشن
شکست و ناکامی هات و به چشم ببینن و بغل ات کنن
و زخم
.هاتو تسکین بدن
میتونی پیششون بدون ترس از هر کسی و هرچیزی گریه کنی و
فریاد بزنی و از زمین و زمان ناله کنی ؛

حرف بزنی شکایت کنی بدونی که قضاوت بشی
بعضیا به دنیا میان که ناقصی هاتو تکمیل کنن و بهت گوشزد کنن که اگر هیچکس نموند کنارت بخیالت نباشه من هستم.... 🌹😇